Φαίνεται ότι είναι μετά τους Βαλκανικούς, αλλά το άσπρο περιβραχιόνιο τι είναι; Παρόμοιο περιβραχιόνιο φέρουν και σ' ένα άλλο πορτραίτο του Σ. Φιωτάκη ΕΔΩ
Είναι τραβηγμένη, όπως φαίνεται από την επιγραφή, στο ΚΑΦΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟΝ Η ΜΕΣΣΑΡΑ
Σ ενα κατάλογο των προ του 1922 φωτογραφων της Σμύρνης αναγράφεται και ο γνωστός φωτογράφος Περικλής Διαμαντόπουλος.
Ο κατάλογος είναι ΕΔΩ
Χριστός ανέστακας !
Ταχ. δελτάριο σταλμένο από τον Νίκο Καζαντζάκη, από την Αίγινα την Λαμπρή του 1944, στον Γιάννη Θειακάκη.
Τσ σκίτσο με την μορφή του Καζαντζάκη είναι του Τάκη Καλμούχου (1929)
Την έκφραση "Χριστός Ανέστακας" την βρίσκουμε στην "Αναφορά στον Γκρέκο"
Τη στιγμή εκείνη πρόβαινε από το φρύδι του βουνού ο ήλιος· έδωκε ένα σάλτο ο παπάς, βρέθηκε ομπρός στους χωριανούς, άνοιξε τις αγκάλες:
— Χριστός ανέστακας, μωρέ παιδιά! φώναξε.
Η γνώριμη πολυτριμμένη λέξη: ανέστη του φάνηκε ξαφνικά μικρή, φτενή, μίζερη· δεν μπορούσε να χωρέσει τη Μεγάλη Αγγελία· πλάτυνε η λέξη, θέριεψε στα χείλια του παπά.
Λύγισαν οι γλωσσικοί νόμοι, έσπασαν ακολουθώντας τη φόρα της ψυχής, δημιουργήθηκαν νόμοι καινούριοι· και να, πρώτη φορά το πρωί εκείνο, ο γερο-Κρητικός, δημιουργώντας την καινούρια λέξη, ένιωθε πως αληθινά ανάσταινε, σε όλο του το μέγα μπόι, το Χριστό.
Νίκος Καζαντζάκης, ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΚΟ, Εκδόσεις Καζαντζάκη, σελ. 437
Ποιός ήταν ο παραλήπτης Γιάννης Θειακάκης; Μήπως ο εκτελεσμένος από τους Γερμανούς στις 8 Σεπτεμβρίου του 1944, μαζί με άλλους στο Δαφνί της Αθήνας; Δες ΕΔΩ
Η φωτογραφία βρίσκεται στο αρχείο της Ανωτέρας Διοικήσεως Χωροφυλακής Κρήτης και την ανέβασε στην Ομάδα του Facebook Ελληνική Χωροφυλακή (1833 - 1984) ο Μανώλης Σπανουδάκης.
Σήμερο απέφάσισα να έρθω στην Αθήνα,
να σε γνωρίσω, θείε μου, και θεία Σταματίνα
Ήλθα να σ' ανταμώσω εγώ, αγαπημένη θειά μου,
γιατί θαρρώ πως μ' αγαπάς κι εσύ σαν τη μαμά μου.
Απόφαση εκάμαμε νά 'ρθομε στην Αθήνα,
να σε γνωρίσομε κι εμείς, θεία μας Σταματίνα.
Καιρό το μελετούσαμε νά 'ρθομε και τα τρία,
έκπληξη να σου κάμομε, αγαπητή μας θεία.
Εμείς σας αγαπούσαμε κι ήρθαμε να σας δούμε,
βάλε μας εις υγεία σας όλοι μαζί να πιούμε.
Να ευχηθούμε με χαρές νά 'ναι το Νέο Έτος,
τη Φωτεινή μ' ένα γαμπρό καλό να δεις εφέτος.
Εγώ 'ρθα, Σταματίνα μου, τώρα με το παπόρι,
να δεις πως εμεγάλωσα κι είμαι μεγάλη κόρη.
Εγώ 'ρθα να σου ευχηθώ για τον Καινούργιο Χρόνο,
να τον περάσεις ευτυχή, δίχως καημούς και πόνο.
Ο Χρόνος ο εφετινός καλή καρδιά να φέρει,
νά 'ρθεις με τον Μανώλη μας από τα ξένα μέρη.
Να δεις και τη Φανίτσα σου όπως ποθεί η ψυχή σου,
και με γαμπρό της γνώμης σου να δεις την αδερφή σου.
Κι ο Γιάννης σας βαθύπλουτος εφέτος να γυρίσει,
και όλα σας τα όνειρα να πραγματοποιήσει.
Και τώρα που σου φχήθηκα φέρε να με τρατάρεις,
κι απού το χέρι πιάσε με σεργιάνι να με πάρεις,
Να σ' ανταμώσω έρχομαι, καλή μου συμπεθέρα,
μαζί με τ' αγοράκια μου και με τη θυγατέρα.
Καμάρωσέ τως των παιδιών, ξαδέρφη Σταματίνα,
που κάμασιν απόφαση να 'λθουν εις την Αθήνα.
Αρώτα μας Καρπάθικα πολλά και θα σου πούμε,
χίλια φιλιά που τα παιδιά της θείας σου κρατούμε.
Φωτογραφίες και ταχ. κάρτες στρατιωτικών των Μεγάλων Δυνάμεων (κυρίως Γάλλων) στα Χανιά, όπου εικονίζονται μαζί με χαλικουτάκια. Τα είχαν φαίνεται για ... μασκώτ !
