Ο Γεώργιος Μπατζέλης από την Χώρα Σφακίων έγραψε ένα πολύστιχο ποίημα, ακολουθώντας τα χνάρια του προγόνου του Μπάρμπα - Παντζελιού (ποιητή του Τραγουδιού του Δασκαλογιάννη), για τα Βάσανα της Κρήτης κατά την Γερμανική Κατοχή.
ΔΑΚΤΥΛΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ
Ευχαριστώ την Πέγκυ Δεριζιώτου, που μου το έστειλε.
Το ποίημα δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στην εφημερίδα ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΣ (Αθηνών) του έτους 1962. Δεν έχω όλα τα φύλλα, παρά μόνο τρία.
Στο τέλος του ποιήματος αναφέρει τον γιο του "το μοναχό κλωνάρι / το εκτελέσαν οι Γερμανοί απάνω στο Χαϊδάρι"
Πρόκειται γαι τον γιο του Αριστείδη (η φωτογραφία είναι από το λέυκωμα ΗΡΩΟΝ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 1940 -1945
ΚΡΗΤΗ. ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟΝ. ΝΟΜΟΙ ΧΑΝΙΩΝ & ΡΕΘΥΜΝΗΣ)
ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ
Ο ποιητής έχει επιρροές από τον Ερωτόκριτο του Β. Κορνάρου
Πρβ. Βγαίνουνε στην Ανώπολη, στην όμορφη Γορτύνη (σ. 10) [Γορτύνη μεταφορικά, όμορφη σαν την αρχαία Γορτύνη]
τὴ χώρα τὴν ἐξακουστή, τὴν ὄμορφη Γορτύνη (Ερωτόκριτος)
Κι επίσης και από τον πρόγονό του Μπάρμπα - Παντζελιό που τον μνημονεύει στους τελευταίους στίχους του ποιήματος.
Πρβ. Αν έχει λάθος το χαρτί και τα γραφόμενά μου,
έζησα πάνω στα βουνά κι εκεί ήσαν τα σκολειά μου, (σ. 14)
Μ’ αν είν’ τα γράμματα σφαλτά, τα λόγια δίχως χάρη
(σαν τυροκόμου μάθηση, σαν πέννα μητατάρη),
(Τραγούδι του Δασκαλογιάννη)
Σφακιανοί (οι περισσότεροι από την Ανώπολη) στην Αμερική (μάλλον στην Γιούτα, όπου ήταν μεγάλη παροικία Σφακιανών)
Τη φωτογραφία είχε ο Γεώργιος Σταματάκης (Λύκος Λιβανιανά) και μου την παρεχώρησε ευγενώς η Γιάννα Στέλ. Πατρουδάκη, την οποία ευχαριστώ πολύ!
