ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΦΑΣΟΥΛΑΚΗ, ΑΝΩΠΟΛΗ. Στην μνήμη του Μανώλη Φασουλάκη

Οι τρεις επόμενες φωτογραφίες δείχνουν εσωτερικά κι εξωτερικά το σπίτι του Γεωργίου Φασουλάκη, στη γειτονιά Μαριανά της Ανώπολης.

Οι φωτογραφίες προέρχονται από την έξοχη μελέτη του Κώστα Λασσιθιωτάκη: ΣΦΑΚΙΑΝΑ ΣΠΙΤΙΑ, που δημοσιεύτηκε στα Κρητικά Χρονικά, τόμος 11ος. Την έχω σε ανάτυπο. Εσείς μπορείτε να την διαβάσετε on-line από ΕΔΩ (ή κατευθείαν κάνοντας κλικ στο PDF)

Εδώ που είναι αυτό το σπίτι (μπορεί και στο ίδιο το οίκημα αυτό) γεννήθηκε ένας ένδοξος Σφακιανός, ένας από τους πρωταγωνιστές της Επανάστασης του 1821 στην Κρήτη, ο Ανδρέας Φασούλης, που τόσα πολλά προσέφερε στον Αγώνα (σε πολλές ιστοσελίδες του διαδικτύου το επίθετο γράφεται λανθασμένα ως Φασουλής). Για τον ήρωα αυτόν κάποια στιγμή σκοπεύω να γράψω αναλυτικότερα, αλλά τώρα θα παρουσιάσω μερικές φωτογραφίες της οικογένειας Φασουλάκη.

Ομαδικό πορτραίτο της οικογένειας Φασουλάκη. Από δεξιά: Στρατής, Στέλιος, Γιώργης και Γιάννης και η μητερα τους Ειρήνη.

Η φωτογραφία είναι της δεκαετίας 1940 (περίοδος Αντίστασης-Εμφυλίου). Στη πρώτη σειρά, ο πρώτος δεξιά είναι ο Γεώργιος Φασουλάκης και στη δεύτερη σειρά, ο μεσαίος, είναι ο αδελφός του, ο αείμνηστος Μανώλης Φασουλάκης. Ο Μανώλης πήγε εθελοντής στον πόλεμο της Κορέας και δυστυχώς δεν επέστρεψε: Έπεσε μαχόμενος, πιστός στον όρκο "Ου καταισχύνω όπλα ιερά". Μπορεί να μην επέστρεψε στην πατρογονική γη, αλλά η μνήμη του διατηρείται άσβεστη στο χωριό. Πολλές φορές είχα ακούσει τον πατέρα μου, αλλά και άλλους, να αναφέρονται με τα καλύτερα λόγια για το "Μανωλιό του Φασούλη".

Το όνομά του είναι στην Κατάσταση Πεσόντων Στον Πόλεμο της Κορέας 1950-1955 ΕΔΩ. Σημειωτέον ότι στην Κατάσταση οι ημερομηνίες είναι γραμμένες με το αμερικάνικο σύστημα. Έτσι η 10/3/1951, ημερομηνία που έπεσε, είναι η 3-10-1951. Η ίδια Κατάσταση κι ΕΔΩ (με τις ημερομηνίες με το δικό μας σύστημα)

O Στυλιανός Φασουλάκης, πατέρας του Μανώλη και του Γιώργη.

Έπονται μερικές ακόμα φωτογραφίες της οικογένειας. Μας φέρνουν πίσω στον χρόνο, σε μιαν εποχή που εμείς δεν την ζήσαμε. Οι παλιές φωτογραφίες σαν κι αυτές μας συγκινούν πάντα, γιατί μας φέρνουν κοντά στις ρίζες μας, από τις οποίες δεν πρέπει ποτέ ν' αποκοπούμε!

Ευχαριστίες:

Ευχαριστώ θερμά τον συγχωριανό μου Στέλιο Γεωργίου Φασουλάκη γαι την παραχώρηση των φωτογραφιών, καθώς και την κόρη του Ρένα, που πρόθυμα δέχτηκε να τις φωτογραφήσει και να μου τις αποστείλει.

Mail Antreas P. Hatzipolakis