ΡΙΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ 1896 ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ

Μία ιστορική ρίμα για τις σφαγές στην πόλη των Χανίων από μαινόμενους Τουρκοκρητικούς τον Μάη του 1896.

Πληροφορητής Ανδρέας Γ. Βαρδουλάκης, Χώρα Σφακίων

Ευχαριστώ τον φίλο Μανώλη Σήφη Βαρδουλάκη, που μου την έδωσε.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΤΖΑΜΠΑΣΗΣ, Καβάσης του Ρωσικού Προξενείου, που αναφέρεται ως ένα από τα δύο θύματα καβάσηδες στους τελευταίους στίχους της ρίμας

ΡΙΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ 1896

--- Ακούσετε, μωρέ παιδια, τι κάνουν οι αγάδες,

στη Χώρα καίνε ρεμπελιά οι άπιστοι μπουρμάδες

και πρέπει όλοι σήμερον να το συλλογιστούμε

πως ήτονε τση τύχης μας γενιτσαριά να δούμε.

Στα Χίλια Οχτακόσια και στα Ενενήντα Έξε,

Θεέ μου Παντοκράτορα, σάλπιγγα πλέον παίξε

και σώσε αυτούς του χριστιανούς που είναι στην Τουρκία

και απ΄ τον Τούρκο σφάζονται χωρίς καμμιάν αιτία.

Εις εορτήν επίσημη και Κυριακήν ημέρα

ακονισμένη έχει ο αγάς κι έτοιμη τη μαχαίρα.

Έτοιμο το μαλτίνι του κι αυτό το γιαταγάνι,

τη δωδεκάτη του Μαγιού σφαγή μεγάλη κάνει.

Εις του Υψίστου τον ναόν εκεί ελειτουργήθει

και την ημέρα αυτή λαός γονυκλινής δεήθει.

Στου Βουλγαρίδη ήμαστε εκεί όλοι κλεισμένοι,

τον τελευταίον ασπασμό καθένας περιμένει.

Όπλα του γκρα και σασεπό κρατούσαμε στο χέρι

και τα φυσέκια άφθονα ο εις στιν άλλο φέρει.

Τη θάλασσα εβλέπαμε και όλοι με το κυάλι

πότε να δούμε ατμόπλοιο φράγκικο να προβάλει.

Τον Στόλον τον Ελληνικόν όλοι επεριμένα

και ύστερα μαθαίνομε δεν έρχεται κανένα.

Ο άνανδρος πρωθυπουργός, υιός του Δελιγιάννη,

σαν είναι ο άντρας οκνηρός το δίκαιόν του χάνει.

-- Ποιόν εφοβήθηκες, μωρέ των Αθηνών κοπρίτη,

την Κυριακή άρχιξε η σφαγή κι εκράτηξε ως την Τρίτη.

Μήπως δεν είχες τον καιρόν σαν ήθελες να κράξεις

τον Υπουργόν των Ναυτικών να τόνε διατάξεις;

Το σίντερο στη βράση ντου κολλά, γροικώ και λέσι,

κι όλη η Ευρώπη σήμερο ήθελε σε παινέσει.

Ατμόπλοια πολεμικά ήρθαν πολλά στην Κρήτη

κι αράξαν απόξω απ' τα Χανιά, Τετάρτη και την Τρίτη.

Το πρώτο ήταν αγγλικό και Χουντ το ονομάζουν

κι επάψαν οι πυροβολισμοί κι οι Τούρκοι πια δε σφάζουν.

Ήρθαν αξιωματικοί συνταγματάρχοι Ρούσοι,

κεροδεσιά εκάμασι κι ούλοι κεριά βαστούσι.

Ξεχωριστά τους θάψανε καβάσηδες τους δύο,

εις τον Λουκά τον Άγιον, εις το Νεκροταφείο....

.....

< Ίσως τέλος >

Mail Antreas P. Hatzipolakis