Χαρές δεν περιμένω μπλιο στο στάδιο απού 'μαι,
στα βάσανα πλαγιάζομαι και στους καημούς κοιμούμαι.
(από ανέκδοτη προπολεμική συλλογή)
*********
Στο στάδιο που μ' έφερε η αγάπη η δική σου,
κατέχει μόνο ο Θεός να κρίνει την ψυχή σου.
(από δίσκο του Κ. Μουντάκη)
*********
Άλλος δεν είναι στο χωριό στο στάδιό μου μένα,
γιατ' έφυγε η γυναίκα μου κι επήγε εις τα ξένα.
(αυτοσχέδια μαντινάδα του πατέρα μου Παύλου Π. Χατζηπολάκη, όταν η μητέρα μου πήγε στην Αμερική να επισκεφτεί τον αδερφό μου)
*********
Διάφορες μαντινάδες (αλιευμένες από συλλογές μαντινάδων στο διαδίκτυο):
Στο στάδιο που μ' έφερε[ς] κι η μάνα μου πονεί με,
κι έβαλε μαύρα στο κορμί και ζωντανό πενθεί με.
*********
Τα μάτια μου βουρκώνουνε άμα τη συναντήσω,
φαντάσου σε ίντα στάδιο θα' ρθω αν της μιλήσω.
*********
Στο τελευταίο στάδιο είμαι και το κατέχω,
δε με φοβίζει ο θάνατος, μακριά τζη δεν αντέχω.
*********
Στο στάδιο που μ’ έφερες, το κρίμα στο λαιμό σου,
και με θεοτική φωθιά, να δω το θάνατό σου.
*********
Στο στάδιο που μ' έφερες δεν έχω θεραπεία,
μα είναι οι πόνοι μου γλυκοί αφού εσύ είσαι αιτία.
*********
Ξύπνα ν’ ακούσεις την καρδιά, που παίζει σαν λαούτο,
εσύ είσαι αιτία που ήρθενε στο στάδιο ετούτο.
*********
Στο στάδιο που μ' έφερες είμαι του πεταμάτου,
γι' αυτό και τη πεθύμησα τη στράτα του θανάτου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.