Ο ΠΑΠΑ ΝΙΚΟΛΑΚΗΣ

Αντί Προλόγου

Ανώπολη, αρχές της δεκαετίας του '60. Ο εν κινήσει μικρός στο δεξιό άκρο της φωτογραφίας [αυτός εδώ] όταν συναντούσε, στο καφενείο του πατέρα του - ο οποίος στη φωτογραφία είναι στο άκρο αριστερά [αυτός εδώ] -, τον σεβάσμιο βρακοφόρο γέροντα που διακρίνεται στο κέντρο [αυτόν εδώ], του έλεγε ένα δίστιχο:

Του παπά τα γένεια,
είναι ασημένια.

Κι ο αγαθός γέροντας καμάρωνε και χαμογελώντας με έκδηλη ευχαρίστηση έδινε εντολή στον καφετζή:

- Παύλο, κέρασε τ' Αντρουλιό ένα λουκουμάκι!

Πόσα λουκουμάκια δεν είχε γευτεί ο μικρός, που τη γλύκα τους να βρίσκει η ψυχή του εκεί που βρίσκεται!

Για τον πράο, με την βιβλική μορφή, αυτόν γέροντα θα κάνω τώρα ένα μικρό φωτογραφικό αφιέρωμα.

Είναι ο Παπα-Νικόλαος Πρωτοπαπαδάκης, ο Παπα-Νικολάκης, όπως τον λέγανε στο χωριό μας.

ΠΑΠΑ - ΝΙΚΟΛΑΚΗΣ

Φωτογραφία του Παπα-Νικολάκη από τον Π. Διαμαντόπουλο [η πίσω όψη της εδώ]

Γεννήθηκε στην Ανώπολη το 1879 και τον πήρε στην αγκάλη Του, Εκείνος που επί δεκαετίες υπήρξε πιστός υπηρέτης Του, το 1964. Το επώνυμό του (Πρωτοπαπαδάκης) υποδηλώνει ότι στην οικογένειά του υπήρξαν πρωτοπαπάδες (πρωθιερείς). Στην επιτύμβια πλάκα στον οικογενειακό τους τάφο στον Άγιο Γεώργιο στην Ανώπολη, διαβάζουμε τα ονόματα 4 διαδοχικών πρωθιερέων της οικογένειας:

ΠΡΩΘΙΕΡΕΙΣ

Γ. Ι. ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΔΑΚΗΣ 1879 - 1845
ΝΙΚΟΛΑΟΣ Γ. ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΔΑΚΗΣ 1796 - 1885
ΑΝΤΩΝΙΟΣ Ν. ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΔΑΚΗΣ 1839 - 1918
ΝΙΚΟΛΑΟΣ Α. ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΔΑΚΗΣ 1879 - 1964

Για δεκαετίες διακόνησε τον Ύψιστον, αλλά γι αυτόν δεν ίσχυσε το "Ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς", γιατί γιανά θρέψει την πολυμελή οικογένειά του, δεν φτάνανε τα πενιχρά έσοδα από το ιερατικό του αξίωμα. Κατόρθωσε όχι μόνο να εξασφαλίσει τα προς το ζην στα παιδιά του, αλλά σπούδασε και τα αγόρια του. Τον γιο του τον Μιχάλη, μετά την συνταξιοδότησή του από την Χωροφυλακή, τον είχαμε αιρετό Πρόεδρο της Κοινότητάς μας για πολλά χρόνια. Όταν ο Παπα-Νικολάκης αποσύρθηκε λόγω ηλικίας από τα ιερατικά του καθήκοντα, έμεινε με τις κρητικές βράκες και τα στιβάνια, φορώντας όμως και τον σκούφο του παπά, όπως τον βλέπομε στις φωτογραφίες παρακάτω.

Οι φωτογραφίες αυτές (εκτός από τις δύο τελευταίες) είναι αναμνηστικές από τα εγκαίνια του αμαξιτού δρόμου της Ανώπολης το 1962, με την συμμετοχή πολιτικών και στρατιωτικών επισήμων προσώπων.

Ανωπολίτες από αριστερά: Γρηγόρης Παπαμανουσάκης, Χρήστος Κριαράς, Παπα-Νικολάκης, Ιωάννης Κριαράς, Χαρίτος Πρωτοπαπαδάκης

Άλλο φωτογραφικό στιγμιότυπο με περισσότερα πρόσωπα.

Αυτή, όπως και η πρώτη που έχω βάλει στην αρχή του σημειώματος, είναι μπροστά από το Δημοτικό Σχολείο, με την παρουσία και των μαθητών του Σχολείου.

Τα μη στρατιωτικά πρόσωπα αριστερά και δεξιά του Παπα-Νικολάκη είναι ο γιος του, Πρόεδρος τότε της Κοινότητας Μιχάλης Πρωτοπαπαδάκης και ο διάδοχός του, παπα - Γιώργης Σαβιολής.

Εδώ από πρωτομαγιάτικη εκδρομή του Σχολείου (1961)

Δεν έχω πληροφορίες για αυτήν.

Τελειώνοντας, θέλω να πω πως η ευχή "Αιώνια του η μνήμη" όσον αφορά τον Παπα-Νικολάκη, είναι μια πραγματικότητα. Η μνήμη του μένει και θα μένει για πάντα ζωντανή στο χωριό του, όντως δηλαδή ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ.

ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ

Ο παπά Νικολάκης στο παλιό καφενείο του Μανώλη Ζαχαριά (Φωτογραφία του Αντρέα Μαν. Ζαχαριά)

Mail Antreas P. Hatzipolakis